Ku: Wangsa Susena, S.Pd.I
Waktu kuring masih sakola di Madrasah Tsanawiyah , usum pakansi sakola harita, kabiasaan kuring sok nguseup ka walungan atawa 'nyekclek' nguseup di sawah bareng jeung babaturan limaan, ari nguseup diwalungan teu jadi pasualan da ngeunaheun lalega taya hahalang. eta ari nguseup di sawah nu maju ka beukah, da hesena teh beak karep, nu matak istilah nguseup di sawah diwewengkon kuring mah disebutna teh 'nyekclek'.
Samodel harita kuring limaan mangkat ti jam 6 isuk, timbel geus dibekel, teu ieuh mawa deungeun sangu, da ngahaja ke rek meuleum dimana geus beubeunangan. jeujeur papanjang-panjang aya kana 3 meterna, tali kenurna oge rada ngambay nepi ka aya 50 cm. useupna useup nu warna hideung nu harga 25 perak tilu siki tea, segede-gede anting budak.
Geus nepi ka tempat nu dituju, kuring limaan teh nga jejer di sisi galengan sawah, merenahkeun diri masing-masing, tuluy ngasupkeun cacing minangka eupanna kana useup, geus kitu mah leungeun nu kenca di katukangkeun, leungeun katuhu nyekel jeujeur bari rada satengah ngadongkokeun awak, tuluy ngalogodorkeun jeujeur ka beh tengah sawah bari ngilikan mana lolongkrang dapuran pare nu rada lega, mun geus manggih tuluy kenur nu aya useupan nu geus di bere eupan cacing teh di anclom-anclomkeun kana eta lolongkrang antara dapuran pare tea. teu kudu lila nungguan, da nalika clom' eta useup anclom kana cai, jol..kunyunyud...eupan teh karasa disantok ku lauk bari karasa didudut, tara langsung dicekik, tep bae diantepkeun rada lila sina meujit. geus dikira meujit mah, da bakal karasa didudut-dudutna teh asa dibetot, nya kakara geus kitu mah di cekik....gcopok...laukna teh motah....girirwiiill...lauk teh beunang. geus beunang laukna mah tuluy dilaan ditiir ku jukut carulang. tuluy useupna dieupanan deui, kitu jeung kitu nu dilakukeun teh.
Ngan aya nu matak jengkel ari nguseup di sawah teh, mun seug nu boga sawahna sok rada rewel, sabab ngarasa galengan sawahna teh sok laledug rusak. samodel harita, nu boga sawah teh aranna mang Ardasim, ka kocap jalma barangasan galak, sa haok kadua gaplok teu ningali budak atwa kolot, mun geus ambek teh manehna mah sok habek-habek bae neunggeulan, harita kuring limaan ...keur anteng bae nguseup di sawahna, teu nyaho mang Ardasim geus aya ditukangeun, kadenge manehna nyarita bari nyentak:
"Hayyoh...siah! maranehn weh nya nu ngarusak gagalengan sawah dewek teh, kadieukeun siah,...leungeun jeung jeujeurna ku dewek rek dipotongkeun...tuman siah ...teu baisa dicarek pisan".
Kituna teh bener bae babaturan kuring nu pangmimitina di jewang teh, ngan manehna bisa ngagiwar ukur jeujeurna bae nu beunang da ngahaja dialungkeun meneran pisan keuna ka awakna mang Ardasim. tuluy babaturan kuring teh lumpat ngajauhan, katingali mang ardasim teh motongkeun jeujeur, atuh ningali kaayaan kitu mah kuring oge jadi sieun...bretek teh kuring oge lumpat mapay galengan sawah teu tolih kana tincakeun dituturkeun ku babaturan. leungeun mah tetep pageuh nyekelan jeujeur ngan kenurna nu aya useupan diantep jadi ngowat-ngawit da dibawa lulumpatan, ngan kuring ngarandeg heula tina lumpat, da ditukangeun babaturan kuring kadenge gegerewekan bari aduh-aduhan:
"Haduww....!....aduw..alawww....aduwa..alawww....kajeuw digewugaww bataw ..kieuwww......alaww..alawww."
Barang kuring ngalieuk bari malikeun awak, na etamah hayang seuri, useup kuring teh ngait kana biwir babaturan nu tadi nuturkeun lumpat satukangeun, ningali kitu pok kuring teh ngomong:
"Hahaha....hampura euy, teu dihaja.....geus ayeuna mah urang lumpat bae heula...ke eta mah urang udar mun geus nepi ka imah...." ngomong kituna mah da mang Ardasim katingali geus deukeut ngudag.
"Hayuw...atuww....haduw....awww ." ceuk babaturan kuring ngajawab bari tetep cecengiran bari nahan kanyeri, leungeunna nyekel biwir nu kakait ku useup kuring.
Caaaag.
Subang,02052010
Samodel harita kuring limaan mangkat ti jam 6 isuk, timbel geus dibekel, teu ieuh mawa deungeun sangu, da ngahaja ke rek meuleum dimana geus beubeunangan. jeujeur papanjang-panjang aya kana 3 meterna, tali kenurna oge rada ngambay nepi ka aya 50 cm. useupna useup nu warna hideung nu harga 25 perak tilu siki tea, segede-gede anting budak.
Geus nepi ka tempat nu dituju, kuring limaan teh nga jejer di sisi galengan sawah, merenahkeun diri masing-masing, tuluy ngasupkeun cacing minangka eupanna kana useup, geus kitu mah leungeun nu kenca di katukangkeun, leungeun katuhu nyekel jeujeur bari rada satengah ngadongkokeun awak, tuluy ngalogodorkeun jeujeur ka beh tengah sawah bari ngilikan mana lolongkrang dapuran pare nu rada lega, mun geus manggih tuluy kenur nu aya useupan nu geus di bere eupan cacing teh di anclom-anclomkeun kana eta lolongkrang antara dapuran pare tea. teu kudu lila nungguan, da nalika clom' eta useup anclom kana cai, jol..kunyunyud...eupan teh karasa disantok ku lauk bari karasa didudut, tara langsung dicekik, tep bae diantepkeun rada lila sina meujit. geus dikira meujit mah, da bakal karasa didudut-dudutna teh asa dibetot, nya kakara geus kitu mah di cekik....gcopok...laukna teh motah....girirwiiill...lauk teh beunang. geus beunang laukna mah tuluy dilaan ditiir ku jukut carulang. tuluy useupna dieupanan deui, kitu jeung kitu nu dilakukeun teh.
Ngan aya nu matak jengkel ari nguseup di sawah teh, mun seug nu boga sawahna sok rada rewel, sabab ngarasa galengan sawahna teh sok laledug rusak. samodel harita, nu boga sawah teh aranna mang Ardasim, ka kocap jalma barangasan galak, sa haok kadua gaplok teu ningali budak atwa kolot, mun geus ambek teh manehna mah sok habek-habek bae neunggeulan, harita kuring limaan ...keur anteng bae nguseup di sawahna, teu nyaho mang Ardasim geus aya ditukangeun, kadenge manehna nyarita bari nyentak:
"Hayyoh...siah! maranehn weh nya nu ngarusak gagalengan sawah dewek teh, kadieukeun siah,...leungeun jeung jeujeurna ku dewek rek dipotongkeun...tuman siah ...teu baisa dicarek pisan".
Kituna teh bener bae babaturan kuring nu pangmimitina di jewang teh, ngan manehna bisa ngagiwar ukur jeujeurna bae nu beunang da ngahaja dialungkeun meneran pisan keuna ka awakna mang Ardasim. tuluy babaturan kuring teh lumpat ngajauhan, katingali mang ardasim teh motongkeun jeujeur, atuh ningali kaayaan kitu mah kuring oge jadi sieun...bretek teh kuring oge lumpat mapay galengan sawah teu tolih kana tincakeun dituturkeun ku babaturan. leungeun mah tetep pageuh nyekelan jeujeur ngan kenurna nu aya useupan diantep jadi ngowat-ngawit da dibawa lulumpatan, ngan kuring ngarandeg heula tina lumpat, da ditukangeun babaturan kuring kadenge gegerewekan bari aduh-aduhan:
"Haduww....!....aduw..alawww....aduwa..alawww....kajeuw digewugaww bataw ..kieuwww......alaww..alawww."
Barang kuring ngalieuk bari malikeun awak, na etamah hayang seuri, useup kuring teh ngait kana biwir babaturan nu tadi nuturkeun lumpat satukangeun, ningali kitu pok kuring teh ngomong:
"Hahaha....hampura euy, teu dihaja.....geus ayeuna mah urang lumpat bae heula...ke eta mah urang udar mun geus nepi ka imah...." ngomong kituna mah da mang Ardasim katingali geus deukeut ngudag.
"Hayuw...atuww....haduw....awww ." ceuk babaturan kuring ngajawab bari tetep cecengiran bari nahan kanyeri, leungeunna nyekel biwir nu kakait ku useup kuring.
Caaaag.
Subang,02052010
Tidak ada komentar:
Posting Komentar